เมืองไทยไม่น่าเลย!: ปัญหามันอยู่ตรงไหน

วันศุกร์, กุมภาพันธ์ 19, 2559

ปัญหามันอยู่ตรงไหน

ตอนนี้เรื่องฮอทสุดฮิตคือ เรื่องพระล็อคคอตำรวจ พระปลอม ไพล่ไปจนพระตุ๊ด
แต่ว่าอย่าได้เพ่อไปหลงกับเรื่องนี้ให้มากนัก
ผมไม่ได้บอกว่าเรื่องนี้ไม่สำคัญ แต่แค่ว่าเรื่องที่สำคัญยิ่งยวดกว่านั้น คือ เรื่องรัฐธรรมนูญ
คอบจับตาให้ดี ช่วงนี้เผลอไผลไปสักครู่ ที่ร่างไว้อาจจะเปลี่ยน เปลี่ยนไปไกลกว่าเก่า
ผมอยากจะเปรียบความหนักหน่วงของเรื่องนี้
เรื่องพระ เหมือนกับ ครูเลขกับภาษาไทยทะเลาะกัน
แต่รัฐธรรมนูญ เปรียบกับ การออกกฏให้นักเรียนทุกคนเปลี่ยนยูนิฟอร์ม จากเดิมชุดนักเรียน เปลี่ยนเป็นชุดไพรเวจ อะไรก็ได้
คือเรื่องแรกมันมีผลกระทบกับนักเรียนหลายคนเหมือนกัน และอาจทำความรำคาญใจในวงกว้าง จนถึงสร้างความสะใจในหมู่คนดู
แต่การเปลี่ยนยูนิฟอร์ม จะมีผลกระทบเป็นวงกว้างไปยังทุกๆคน ตั้งแต่นักเรียนยันครู
เริ่มตั้งแต่เด็กยากจนจะทำอย่างไร เด็กที่มั่งมีแต่งตัวสวยๆ แต่เด็กยากจนไม่มีจะใส่ ถ้าเค้าเลือกใส่ชุดนักเรียนต่อแล้วมันจะยังไง สำหรับเด็กที่มีจะแต่งตัวมาแข่งขันกันหรือไม่ แล้วมันจะไปไกลถึงแค่ไหน จะนุ่งสั้นนุ่งเว้าได้ม้ย รปภ จะทำอย่างไรถึงจะแยกแยะนักเรียนของตัวกับคนนอก คุณครูจะต้องแต่งตัวให้ดีขึ้นมั้ย หรือถ้าไม่จะมีผลกระทบอะไรกับการวอน แล้วเด็กผู้หญิงจะแต่งหน้าได้มั้ย
โอ้ย อีกร้อยแปด
ผมไม่ได้บอกว่าการแต่งชุดนักเรียนมันดีกว่าชุดไพรเวจนะครับ มันมีข้อดีข้อเสียแตกต่างกัน แต่ผมหมายถึงผลกระทบน่ะ มันยิ่งใหญ่ยุ่งขิงยิ่งกว่าใครจะเป็นสังฆราชา
เรากำลังพูดถึงอนาคตของลูกหลานเรา
คือ ไม่ว่าคุณจะคิดอย่างผมหรือไม่ มี่ไม่ต้องการรับร่างรัฐธรรมนูญนี้
แต่ ไม่ว่าคุณจะใส่ใจหรือไม่ใส่ใจมัน ร่างรัฐธรรมนูญฉบับนี้ถ้ามันผ่านไปบังคับใช้ได้มันจะมีผลกระทบต่อลูกคุณอย่างมหาศาล
ตอนนี้เรายังอยู่กับจุดที่ว่า ในร่างฉบับนี้ จะมีกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งกำลังจะสืบทอด ความเป็นคนดีให้แก่กันไปได้ตลอดไป
ผมอาจจะเป็นคนขี้ระแวงสักหน่อย แต่ว่า ถ้าลูกคุณไม่ได้ถูกนับอยู่ในกลุ่มคนดีนั่น เค้าจะไม่มีวันมีสิทธิมีเสียงอย่างแท้จริง
ถ้าหากวันใดลูกคุณมีปัญหา แล้วขอร้องให้คนกลุ่มนี้แก่ปัญหา แล้วพวกเขาช่วยแก้ปัญหา นั่นเป็นเพราะว่าพวกเขาเป็นคนดี กรุณาแก้ปัญหาให้ลูกคุณ ไม่ใช่เพราะเขามีหน้าที่ ต้อง แก้ปัญหาให้ลูกคุณ
คือผมไม่เถึยงนะ ว่าความดีและจริยธรรมมันสำคัญ
แต่มันก็เป็นไปได้มากว่า พวกเขาซึ่งเป็นคนดี จะให้ระดับความช่วยเหลือ ตามมาตราฐานความดีของลูกคุณที่พวดเขาเป็นฝ่ายประเมิน ก็ในเมื่อเขายึดหลักความดีที่เกิดจากการกระทำ นับกรรมดีกรรมชั่วเป็นสำคัญในการนับพวกพ้องแลการประเมินตัดสินต่างๆนาๆ
คุณจะหวังให้พวกเขามีหน้าที่ต้องปฏิบัติต่อลูกคุณในฐานะอันเท่าเทียมกันในพลเมืองคนหนึ่ง ได้หรือ
หรือได้แค่หวังว่าพวกเขาจะปฏิบัติต่อลูกคุณในฐานของความกรุณาเพราะเห็นว่าลูกคุณเป็นคนดีในมาตราฐานของพวกเขา
ขอให้ลูกคุณโชคดี

ไม่มีความคิดเห็น: